Een tiental dagen geleden raakte bekend dat er op vraag van Dendermonde fusiegesprekken werden opgestart met Buggenhout. We vernamen dat niet via jullie, geachte schepenen en burgemeester, het was de burgemeester van Buggenhout die daarover iets lanceerde in de krant. Dendermonde wordt uitgehuwelijkt en dat moeten onze inwoners vernemen via de pers. Vele inwoners begrijpen ook niet waar dit vandaan komt. En begrijpelijk. Een onderzoek naar fusie is in geen enkele werf van het meerjarenplan opgenomen. Er wordt nu gecommuniceerd dat de fusie uitgebreid werd onderzocht, dat er een analyse werd gemaakt van alle acht aangrenzende gemeenten. Dat het bestuur er al een hele tijd mee bezig is, ook. Het bestuur had het dan ook al een hele tijd aan haar burgers kunnen vertellen. Een fusie, dat roept vragen op, burgemeester. Een fusie dat roept emoties op. Zeer verscheiden emoties. Bij een aantal mensen wellicht ook verdriet. Zij herinneren zich misschien de fusies uit het verleden en wat daar allemaal is fout gelopen. Zal Dendermonde daaruit geleerd hebben? Ik vraag het mij af. Een fusie die mensen niet begrijpen roept ook speculaties op, burgemeester. ‘De fusie die komt er omdat de CD&V dan meer zetels kan halen bij de volgende verkiezingen. In Buggenhout staat de CD&V sterk’. Ik spreek mij niet uit over het waarheidsgehalte daarvan, maar wat mij betreft: het zou een zeer spijtige zaak zijn voor onze stad als dat soort motieven een rol zouden spelen. Vanuit onze partij- zowel bovenlokaal als lokaal- zijn we niet voor of tegen fusies. We zijn voor een lokale overheid die dicht bij haar burgers staat. En die dus in een fusie graag een win-win ziet. Een fusie die een meerwaarde creëert voor alle inwoners. We spreken ons op zich ook nu nog niet uit over een eventuele fusie met Buggenhout. Net als vele inwoners hebben we nog heel wat vragen over de inhoud en de gang van zaken. Een van de elementen waar we het bijzonder moeilijk mee hebben, is de vooropgestelde tijdlijn. Vorige week per ongeluk in de krant, volgende week al beslissing door de colleges en de week erna door de gemeenteraad. Wie zijn inwoners respecteert, wie zijn raadsleden respecteert – ik heb het dan zowel over raadsleden uit de meerderheid als uit oppositie- die jaagt een fusie er niet op die manier door. Als we beslissen tot een fusie dan moet dat een weloverwogen keuze zijn van beide besturen. En dan moet dat ook duidelijk zijn voor de inwoners. Wat zal er veranderen als we het doen? Hoe zal het beter worden? Wat zijn de uitdagingen? … Nu hebben onze inwoners eerder de indruk dat ze naar een aflevering van ‘blind getrouwd’ zitten te kijken. Dat wekt geen gevoel van vertrouwen op. Er zijn zeker en vast voor beide partners heel wat positieve elementen op te noemen, maar er zijn ook nog heel wat zaken die niet evident zijn of waar ook nog gesproken zal moeten worden. Dat blijkt ook uit de gemeenteraad van Buggenhout van twee weken geleden. Op dat moment hadden er volgens de burgemeester van Buggenhout amper twee gesprekken plaatsgevonden. Voor een fusie – iets dat toch een enorme impact heeft – zijn er eind mei 2 gesprekken geweest en eind juni wordt de verloving geofficialiseerd. Ons lijkt het beter om eerst een gezamenlijke visie te ontwikkelen en dan te gaan samenzitten met de verschillende stakeholders, te luisteren naar hun vragen, opmerkingen, bezorgdheden en die ook te capteren. Vooraleer de principiële beslissing genomen wordt. Vooraleer er beslist wordt om een fusie effectief uit te werken is er duidelijkheid nodig op heel wat vlakken. En draagvlak. Over het contacteren van de stakeholders en het belang ervan staat het volgende in het draaiboek gemeentelijke fusies (p.13): “Een gezamenlijke, systematische en bewuste aanpak om de stakeholders te betrekken is een belangrijke succesfactor om draagvlak te creëren voor de samenvoegingsoperatie. We denken daarbij aan de diverse politieke partijen (van meerderheid en oppositie), de andere buurgemeenten en de entiteiten waarvan de samen te voegen gemeenten deel uitmaken, het eigen personeel en de vakorganisaties, het lokale middenveld, het bedrijfsleven en uiteraard de bevolking zelf. Een doordachte communicatie kan emotionaliteit die de discussie bij voorbaat hypothekeert, vermijden. Daarover moeten de betrokken besturen een visie ontwikkelen, liefst in samenspraak met de fusiepartner(s). Cruciaal in het hele proces is hoe en hoelang de betrokkenen communiceren ‘achter de schermen’ en vanaf wanneer ze openlijk over een mogelijke fusie kunnen debatteren. Wie te vroeg met de plannen naar buiten komt, kan het fusieproject sterk hypothekeren. Bij een te late communicatie dreigt het verwijt van achterkamerpolitiek.” Duidelijkheid, betrokkenheid en interactie dus vooraleer we een principiële beslissing nemen. Hierbij alvast een eerste reeks vragen: Wanneer werden de gesprekken opgestart met Buggenhout? Wie was daarbij allemaal aanwezig? Hoeveel gesprekken werden er al gevoerd intussen? Werd er ook een uitgebreide analyse gemaakt voor de andere aangrenzende gemeenten? Wat zijn de conclusies van die analyses? Werden er ook gesprekken gehouden met de andere gemeenten? Waarom wel/ niet? Wat zijn de argumenten voor en tegen een fusie met Buggenhout? Welk standpunt zullen jullie innemen naar buurgemeente Lebbeke die in dezelfde politiezone zit als Buggenhout? Werd er een gezamenlijk communicatietraject opgemaakt? Hoe zal dit verlopen? Waar kunnen inwoners terecht met vragen? Hoe is inspraak mogelijk? Het draagvlak lijkt momenteel niet top. Hoe denken jullie voor meer draagvlak te zorgen? Wat is de invloed van de fusie op lopende projecten? Uit de analysenota over de afgelopen fusies vorige legislatuur blijkt dat een van de pijnpunten is dat niet-fusiegerelateerde projecten aan de kant werden geschoven.